O Instytucie

Instytut Sztuki PAN to placówka badawcza działająca w dziedzinie nauk humanistycznych, w dyscyplinie nauki o sztuce. W wyniku ewaluacji działalności jednostek naukowych za lata 2017-2021 Instytut po raz trzeci otrzymał najwyższą kategorię A+.

Zadania IS PAN koncentrują się na badaniu i dokumentowaniu polskiej sztuki i kultury artystycznej z uwzględnieniem kontekstu europejskiego i światowego. Obejmują one zagadnienia historii sztuki, muzykologii, teatrologii i filmoznawstwa. Specjalnością i wyróżnikiem dorobku naukowego IS PAN są zwłaszcza wieloletnie zadania zespołowe, w efekcie których powstają monumentalne źródłowe serie wydawnicze: Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, Monumenta Musicae in Polonia, Słownik Artystów Polskich, Polskie Życie Artystyczne. Ponadto Instytut prowadzi pięć kwartalników naukowych - „Biuletyn Historii Sztuki”, „Muzyka”, „Pamiętnik Teatralny” „Kwartalnik Filmowy” i „Konteksty” - wysoko cenionych nie tylko w środowisku nauk o sztuce, ale także w innych dyscyplinach humanistycznych.

Rada Naukowa IS PAN ma uprawnienia do nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego w dziedzinie nauk humanistycznych, w dyscyplinie nauki o sztuce. Kształcenie i promocja nowych kadr naukowych odbywa się w Szkole Doktorskiej Anthropos. Instytut prowadzi także Studia Podyplomowe w zakresie nauk o sztuce.

Instytut Sztuki PAN ma w swoich zasobach cenne kolekcje materiałów archiwalnych służących badaniom nad sztuką: Zbiory Fotografii i Rysunków Pomiarowych, Zbiory Fonograficzne, Zbiory Specjalne i Dokumentacji Teatru, zbiory z zakresu dokumentacji sztuk wizualnych XX i XXI wieku. Realizowana sukcesywnie digitalizacja zbiorów znajduje wsparcie w inicjatywach Konsorcjum humanistyki cyfrowej DARIAH.PL, którego Instytut jest członkiem od 2015 roku. Zasoby są udostępniane m.in. przez dynamicznie się rozwijające repozytoria cyfrowe Etnofon i dLibra. Warsztat naukowy Instytutu tworzy także specjalistyczna biblioteka, licząca ponad 142 tysiące woluminów książek i ponad 30 tysięcy wydawnictw ciągłych.
Znacząca aktywność seminaryjna i konferencyjna IS PAN w pełnym zakresie nauk o sztuce, z dostępem on-line do wielu wydarzeń naukowych, służy szerokim kręgom odbiorców. Przyczynia się ona do rozwoju współpracy z innymi ośrodkami badawczymi, także zagranicznymi, której wyrazem jest realizacja wspólnych projektów, wymiana informacji naukowej i wizyty studyjne. 

STATUT IS PAN

Warszawa, dn. 30.01.2024

 

STATUT
INSTYTUTU SZTUKI POLSKIEJ AKADEMII NAUK

I. Postanowienia ogólne

§ 1

Instytut Sztuki zwany dalej "Instytutem" jest instytutem naukowym Polskiej Akademii Nauk.

§ 2

Instytut działa w szczególności na podstawie:

1. ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2023 r. poz. 742 ze zmianami);

2. ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r. poz. 1669 ze zmianami);

3. ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz.U. z 2020 r. poz. 1796);

4. statutu Polskiej Akademii Nauk - tekst jednolity ogłoszony uchwałą nr 1/2022 Zgromadzenia Ogólnego PAN z dnia 23 czerwca 2022 r.;

5. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1949 r. o utworzeniu Państwowego Instytutu Sztuki (Dz.U. 1949 nr 61 poz. 479);

6. zarządzenia nr 105 Ministra Kultury i Sztuki z dnia 7 lipca 1959 r. wydanego w porozumieniu z Sekretarzem Naukowym Polskiej Akademii Nauk w sprawie zmiany podporządkowania Instytutu Sztuki;

7. niniejszego statutu.

§ 3

1. Siedzibą Instytutu jest Warszawa

2. Instytut może mieć jednostki organizacyjne na terenie całego kraju.

3. Instytut ma osobowość prawną.

§ 4

1. Instytut używa pieczęci okrągłej z wizerunkiem godła Rzeczypospolitej Polskiej pośrodku i nazwą Instytutu w otoku: "Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk".

2. Nazwa Instytutu w języku angielskim brzmi "Institute of Art of the Polish Academy of Sciences".

3. Oficjalnym skrótem nazwy Instytutu jest "IS PAN".

4. Instytut posiada godło, którego wzór określa uchwała Rady Naukowej Instytutu. Wzór godła stanowi załącznik nr 1 do statutu.

 

II. Zadania Instytutu

§ 5

Przedmiotem działania Instytutu jest prowadzenie badań naukowych w zakresie nauk o sztuce oraz upowszechnianie wyników tych badań.

§ 6

Do zadań Instytutu należy w szczególności:

1. prowadzenie prac badawczych, w tym dokumentacyjnych i edytorskich, w zakresie nauk o sztuce, zwłaszcza historii sztuki, muzykologii, teatrologii i filmoznawstwa;

2. kształcenie i doskonalenie pracowników naukowych i specjalistów w zakresie nauk o sztuce;

3. współpraca z jednostkami i towarzystwami naukowymi oraz z innymi instytucjami w szczególności w zakresie badań naukowych;

4. rozwijanie międzynarodowej współpracy naukowej i prowadzenie projektów badawczych wspólnie z partnerami zagranicznymi;

5. upowszechnianie wiedzy w zakresie badań prowadzonych w Instytucie;

6. wykonywanie innych zadań wynikających z obowiązujących przepisów oraz zleconych przez władze Polskiej Akademii Nauk.

§ 7

Zadania wymienione w § 6 Instytut realizuje w szczególności przez:

1. prowadzenie badań naukowych;

2. publikowanie wyników prac badawczych, dokumentacyjnych i edytorskich;

3. przeprowadzanie postępowań doktorskich i habilitacyjnych oraz nadawanie stopni naukowych zgodnie z posiadanymi uprawnieniami;

4. kształcenie doktorantów oraz specjalistycznych kadr naukowych w zakresie nauk o sztuce;

5. współpracę z krajowymi i zagranicznymi instytucjami naukowymi;

6. opracowywanie ekspertyz i udzielanie opinii w zakresie problematyki naukowej Instytutu;

7. organizowanie zebrań naukowych (konferencje, zjazdy, sympozja naukowe, inne);

8. współpracę z instytucjami upowszechniania wiedzy;

9. gromadzenie i opracowywanie materiałów bibliotecznych i dokumentacyjnych związanych z profilem naukowym Instytutu oraz organizację obsługi bibliotecznej i dokumentacyjno- informacyjnej w zakresie badań prowadzonych w Instytucie na zasadach określonych w wewnętrznych regulaminach udostępniania.

 

III. Organizacja Instytutu

§ 8

Organami Instytutu są:

1. Dyrektor.

2. Rada Naukowa.

§ 9

1. Prezes Polskiej Akademii Nauk powołuje na Dyrektora Instytutu osobę wybraną w drodze konkursu na czteroletnią kadencję.

2. Dyrektor, po zasięgnięciu opinii Rady Naukowej Instytutu, powołuje co najmniej jednego zastępcę Dyrektora i wyznacza zakres jego obowiązków.

3. Dyrektor może odwołać zastępcę lub zastępców Dyrektora po zasięgnięciu opinii Rady Naukowej Instytutu.

§ 10

1. Do zakresu działania Dyrektora Instytutu należy w szczególności:

2. kierowanie bieżącą działalnością Instytutu i reprezentowanie go na zewnątrz;

3. wykonywanie w stosunku do pracowników Instytutu czynności z zakresu prawa pracy zastrzeżonych dla pracodawcy;

4. opracowywanie programów rozwoju naukowego Instytutu;

5. tworzenie szkół doktorskich;

6. przedstawianie Radzie Naukowej informacji o działalności Instytutu, a także projektów programów, opinii i wniosków należących do zakresu jej działania;

7. ustalanie planu finansowego Instytutu;

8. przygotowywanie projektów schematu struktury organizacyjnej Instytutu;

9. ustalanie regulaminu organizacyjnego Instytutu;

10. ustalanie regulaminu pracy.

11. Dyrektor odpowiada za gospodarowanie mieniem Instytutu oraz za jego wynik finansowy.

12. Dyrektor rozporządza składnikami aktywów trwałych Instytutu.

13. W umowie pomiędzy Instytutem a Dyrektorem oraz w sporze z nim Instytut reprezentowany jest przez pełnomocnika powołanego uchwałą Rady Naukowej spośród jej członków na okres kadencji Dyrektora. W razie potrzeby zmiany pełnomocnika zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio.

§ 11

1. Dyrektor może powoływać organy doradcze i opiniodawcze.

2. Skład, zakres działania i tryb pracy organów, o których mowa w ust. 1, określa decyzja Dyrektora o ich powołaniu.

3. Wewnętrzną organizację Instytutu określa regulamin organizacyjny ustalony przez Dyrektora.

4. Schemat struktury organizacyjnej stanowi załącznik nr 2 do statutu.

§ 12

1. Rada Naukowa Instytutu liczy 40 osób.

2. Kadencja Rady Naukowej trwa 4 lata i rozpoczyna się z początkiem roku kalendarzowego.

§ 13

1. W skład Rady Naukowej Instytutu wchodzą z głosem stanowiącym:

   1) osoby z tytułem naukowym lub stopniem naukowym doktora habilitowanego zatrudnione w Instytucie w pełnym wymiarze czasu pracy lub wybierani przez nich przedstawiciele, w liczbie nie większej niż 60% składu Rady;

   2) członkowie Polskiej Akademii Nauk wskazani przez Wydział I Nauk Humanistycznych i Społecznych PAN;

   3) osoby z tytułem naukowym, stopniem naukowym doktora habilitowanego lub doktora, specjaliści z różnych dziedzin życia gospodarczego i społecznego oraz praktycznego zastosowania nauki, niezatrudnione w Instytucie albo zatrudnione w nim w niepełnym wymiarze czasu pracy, wybrane przez osoby wymienione w pkt. 1 i 2;

   4) przedstawiciele innych pracowników naukowych zatrudnionych w Instytucie w pełnym wymiarze czasu pracy w liczbie czterech (10% składu Rady);

   5) przedstawiciel doktorantów;

   6) dyrektor Instytutu i jego zastępca lub — przypadku kilku zastępców Dyrektora — zastępca do spraw naukowych;

   7) w przypadku wejścia Instytutu w skład Centrum utworzonego przez Prezydium Polskiej Akademii Nauk, nie więcej niż cztery osoby spoza Instytutu wyróżniające się wiedzą i znaczącym dorobkiem w dziedzinie objętej zakresem działania Instytutu, posiadające co najmniej stopień naukowy doktora, wskazane przez przewodniczącego Centrum.

§ 14

Liczba osób spoza Instytutu wskazanych w § 13 pkt. 2, 3 i 7 stanowi co najmniej 30% liczby wszystkich członków Rady.

§ 15

1. Zebrania w sprawie wyboru osób do Rady Naukowej Instytutu wymienionych w § 13 pkt. 3, 4, 5 i w razie potrzeby w pkt 1 zwołuje Dyrektor Instytutu.

2. Do głosowania na osoby wymienione:

   1) w § 13 pkt 1 uprawnieni są wszyscy pracownicy Instytutu z tytułem naukowym lub stopniem naukowym doktora habilitowanego, zatrudnieni w Instytucie w pełnym wymiarze czasu pracy;

   2) w § 13 pkt 3 uprawnione są osoby, o których mowa w § 13 pkt. 1 i 2;

   3) w § 13 pkt 4 uprawnieni są wszyscy pracownicy Instytutu zatrudnieni na stanowiskach naukowych w pełnym wymiarze czasu pracy, posiadający stopień magistra bądź doktora;

   4) w § 13 pkt 5 uprawnieni są doktoranci szkół doktorskich prowadzonych przez Instytut, którzy realizują w nim indywidualny plan badawczy.

3. Do ważności wyborów konieczny jest udział większości uprawnionych do głosowania.

4. Wybory przeprowadza przewodniczący zebrania oraz komisja skrutacyjna wybrana spośród zgromadzonych.

5. Wybory przeprowadzane są w trybie tajnym. Za wybrane uważa się osoby, które otrzymały największą liczbę głosów, jednak nie mniej niż 1/3 głosów osób uczestniczących w zebraniu.

6. Jeżeli kandydaci uzyskali równą liczbę wymaganych głosów i powoduje to przekroczenie liczby członków Rady, to niezwłocznie przeprowadza się dodatkowe głosowanie, w którym następuje wybór spośród tych kandydatów.

7. Uzupełnianie składu Rady w trakcie kadencji odbywa się zgodnie z regulaminem Rady Naukowej.

8. Zebrania w sprawie wyborów do Rady można przeprowadzić za pomocą środków komunikacji elektronicznej zaś głosowanie w elektronicznym systemie do głosowania zapewniającym tryb tajny.

§ 16

Aktu powołania osób wybranych w skład Rady Naukowej Instytutu dokonuje Wiceprezes Polskiej Akademii Nauk nadzorujący Wydział I Nauk Humanistycznych i Społecznych lub upoważniona przez niego osoba.

§ 17

1. Rada Naukowa sprawuje bieżący nadzór nad działalnością Instytutu, dbając w szczególności o wysoki poziom jego działalności naukowej i rozwój młodych naukowców.

2. Rada Naukowa w szczególności:

   1) uchwala statut Instytutu i jego zmiany;

   2) określa profil Instytutu, uwzględniając kierunki rozwoju światowej nauki;

   3) przyjmuje programy badań, współpracy z zagranicznymi instytucjami naukowymi oraz działalności wydawniczej;

   4) zatwierdza sprawozdania z działalności Instytutu;

   5) uchwala sposób i tryb przeprowadzania konkursów na poszczególne stanowiska naukowe;

   6) dokonuje oceny aktywności naukowej pracowników naukowych Instytutu;

   7) przeprowadza postępowania w sprawie nadania stopnia doktora lub doktora habilitowanego, w ramach posiadanych uprawnień;

   8) ustala programy studiów podyplomowych i zatwierdza programy kształcenia w szkołach doktorskich prowadzonych przez Instytut;

   9) wykonuje zadania związane z:

   a. przypisywaniem poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji do kwalifikacji nadawanych po ukończeniu studiów podyplomowych;

   b. włączeniem kwalifikacji nadawanych po ukończeniu studiów podyplomowych i innych form kształcenia do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji;

   10) zgłasza kandydatury na członków Akademii;

   11) zgłasza kandydatury do nagród naukowych;

   12) uchwala regulamin zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi oraz prawami własności przemysłowej oraz zasad komercjalizacji wyników badań naukowych i prac rozwojowych;

   13) podejmuje uchwały w innych sprawach zastrzeżonych do kompetencji rady naukowej w Ustawie o PAN i Statucie PAN.

§ 18

Zasady i tryb działania Rady Naukowej Instytutu określa uchwalony przez nią regulamin.

 

IV. Komisja dyscyplinarna i rzecznik dyscyplinarny

§ 19

1. Komisja dyscyplinarna pierwszej instancji orzekająca w sprawach dyscyplinarnych pracowników naukowych i badawczo-technicznych działająca w Instytucie składa się z trzech osób, z których co najmniej jedna ma tytuł naukowy.

2. Kadencja komisji trwa 4 lata.

3. Komisję wybiera Rada Naukowa Instytutu spośród swoich członków w trybie tajnym, zwykłą większością głosów przy obecności co najmniej połowy składu Rady.

4. W przypadku wszczęcia postępowania dyscyplinarnego w stosunku do któregoś z członków komisji Rada Naukowa w trybie nadzwyczajnym zawiesza go w prawach członkowskich i przeprowadza wybór nowego członka komisji, pełniącego obowiązki do czasu zakończenia postępowania dyscyplinarnego (w przypadku uwolnienia z zarzutów sformułowanych wobec zawieszonego członka) lub do końca kadencji komisji (w przypadku potwierdzenia tych zarzutów).

§ 20

1. W Instytucie działa rzecznik dyscyplinarny wybierany przez Radę Naukową spośród pracowników naukowych na kadencję trwającą 4 lata.

2. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające na polecenie Rady Naukowej lub z urzędu w przypadku, gdy pracownikowi naukowemu lub badawczo- technicznemu zarzuca się popełnienie czynu określonego w art. 112 pkt 3 ustawy o Polskiej Akademii Nauk.

 

V.    Postanowienia końcowe

§ 21

Zasady gospodarki finansowej Instytutu określają odrębne przepisy.

§ 22

Organizację i porządek w procesie pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników ustala regulamin pracy.

§ 23

Niniejszy statut został uchwalony przez Radę Naukową Instytutu w dniu 30 listopada 2023 roku, zaopiniowany przez Wydział I Nauk Humanistycznych i Społecznych PAN, wchodzi w życie po zatwierdzeniu przez Prezesa Polskiej Akademii Nauk.

§ 24

Zmiana statutu następuje w trybie przewidzianym dla jego zatwierdzenia.

§ 25

Traci moc statut zatwierdzony przez Prezesa Polskiej Akademii Nauk w dniu 2 września 2011 roku wraz ze zmianami zatwierdzonymi przez Prezesa Polskiej Akademii Nauk w dniach 9 grudnia 2014 roku oraz 18 marca 2022 roku.

HISTORIA INSTYTUTU

Mamy 75 lat!
Uroczyste obchody jubileuszu odbędą się 18 listopada 2025, w siedzibie Instytutu, ul Długa 26.

Początki placówki sięgają 1949 r., gdy 30 listopada powołano Państwowy Instytut Sztuki (PIS), centralną, interdyscyplinarną placówkę naukowo-badawczą Ministerstwa Kultury i Sztuki. Powstała ona z połączenia Państwowego Instytutu Historii Sztuki (wcześniej przy Naczelnej Dyrekcji Muzeów i Ochrony Zabytków), Państwowego Instytutu Badania Sztuki Ludowej, Studium Teatrologicznego oraz Biblioteki Ministerstwa Kultury i Sztuki.

Instytut skupiał naukowców-badaczy sztuki oraz artystów różnych gałęzi. Jego strukturę tworzyło 6 Sekcji: Teorii i Historii Sztuki, Sztuk Plastycznych, Muzyki, Teatru, Filmu, Sztuki Ludowej Wsi i Miasta, ponadto Biblioteka, Archiwum Dokumentacji i Pracownia Fotograficzna; struktura ta w generalnych zarysach obowiązuje do dzisiaj. PIS dysponował ośmioma własnymi periodykami. Program merytoryczny obejmował głównie prace zespołowe, m.in. nad Katalogiem Zabytków Sztuki, Słownikiem Sztuk Plastycznych, Słownikiem Biograficznym Teatru Polskiego i wielotomową syntezą dziejów sztuki polskiej. W latach 1955-1989 w Instytucie działała Sekcja Polska Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki (AICA).

Od 1959 r. placówka – pod nazwą Instytut Sztuki PAN – należy do Polskiej Akademii Nauk, w ramach Wydziału I Nauk Społecznych.  Od początków istnienia jej głównym zadaniem było „badanie i dokumentacja polskiej sztuki i kultury artystycznej w jej historycznych i współczesnych przejawach”.

Z Instytutem związanych było wielu wybitnych uczonych, m.in. w dziedzinie historii sztuki – Władysława Jaworska, Wiesław Juszczak, Jerzy Kowalczyk, Jerzy Z. Łoziński, Jakub Henryk Pokora, Adam Miłobędzki, Teresa Mroczko, Roman Reinfuss, Mariusz Karpowicz, Andrzej Ryszkiewicz, Juliusz Starzyński, Michał Walicki, Aleksander Wojciechowski; w dziedzinie teatru – Karyna Wierzbicka - Michalska, Marta Fik, Stanisław Marczak-Oborski, Zbigniew Raszewski, Leon Schiller, Grzegorz Sinko, Zbigniew Wilski; w dziedzinie filmu – Aleksander Jackiewicz, Jerzy Toeplitz; w dziedzinie muzykologii – Ludwik Bielawski, Michał Bristiger, Józef M. Chomiński, Stefan Jarociński, Jadwiga i Marian Sobiescy.

Pierwszym dyrektorem Instytutu był Juliusz Starzyński (1949-1960), następnie kolejno: Jerzy Toeplitz (1961-1968), ponownie J. Starzyński (1969-1974), Andrzej Ryszkiewicz (1975-1978), Stanisław Mossakowski (1978-1999), Lech Sokół (1999-2007), Elżbieta Witkowska-Zaremba (2007-2019), Ewa Dahlig-Turek (od 2019).

SIEDZIBA INSTYTUTU

Początkowo Instytut mieścił się w gmachu Ministerstwa Kultury i Sztuki, przy ul. Krakowskie Przedmieście. Następnie rozbudowana placówka otrzymała na swe potrzeby kompleks pseudozabytkowych budynków usytuowanych przy ul. Długiej, między ul. Miodową i Placem Krasińskich, a ul. Barokową. Zostały one wzniesione w latach 1950-1965 z dostosowaniem do potrzeb instytucji, w nawiązaniu do form architektonicznych historycznych budowli, które legły tu w gruzach podczas powstania 1944 r. Są to: pałacyk Radziwiłłowej (Długa 26) i kamienica „Na Lasockiem” (Długa 28), gdzie znajdują się biura, pracownie i sale konferencyjne oraz skrzydło zachodnie dawnego gmachu Ceł Koronnych (Plac Krasińskich 1a), służący bibliotece i zbiorom specjalnym, przekazane na potrzeby Instytutu odpowiednio w latach 1951, 1955 i 1965.

 

Parcele na tym odcinku ul Długiej zostały ukształtowane w początkach XVII w. Znajdowały się tu podmiejskie dwory warszawskiego patrycjatu, pod koniec stulecia stopniowo wykupywane przez szlachtę i magnaterię. Z trzech omawianych budynków pierwszym murowanym był parterowy barokowy dwór na posesji Długa 26, wzniesiony przed 1678 r. przez Franciszka Kazimierza Pląskowskiego w charakterystycznym układzie entre cour et jardin (z dziedzińcem od frontu i ogrodem użytkowym na tyłach), w następnych dekadach w posiadaniu Paców, Kazimierza Dąmbskiego, a w latach 1764-95 Marii z Lubomirskich Radziwiłłowej. Ok. 1777-90 księżna nadała mu  kształt, który przetrwał do zniszczenia w 1944 r. – powstał klasycystyczny kompleks złożony z pałacyku o zwartym piętrowym korpusie z tylnymi alkierzami oraz pary oficyn dziedzińcowych. Następnie posesja, wielokrotnie zmieniająca właścicieli, stopniowo zatraciła charakter pałacowy. W 1804 r. nabył ją znany cukiernik Antoni Baldi (jego inicjały zdobią skrzydła bramy), przeznaczając na wynajem. Ze względów użytkowych zmiany objęły układ wnętrz (sień została zastąpiona sklepionym przejazdem bramnym, korpus – podzielony na mieszkania i biura, a oficyny – na sklepy i zakłady usługowe) oraz pociągnęły za sobą zabudowę ogrodu. Obecny stan jest efektem projektu odbudowy z 1950 r. (arch. J. Brabander, M. Kuzma i Z. Kropisz), przywracającego budynkowi formę i wystroju wnętrz w stylu klasycyzmu. Oryginalnymi elementami z 2. poł.  XVIII w. są kamienne filary bramy, ozdobione późnobarokowymi figurami puttów.

 

Okazały dom “Na Lasockiem” (Długa 28), w miejscu wcześniejszego drewnianego dworku z zabudowaniami gospodarczymi, został wzniesiony ok. 1780 r.  dla Stanisława Kostki Lasockiego jako kamienica dochodowa. Klasycystyczna dwupiętrowa część frontowa ustawiona w pierzei ulicy była w partii parteru przeznaczona na sklepy, a piętra i poddasze na mieszkania, funkcjonował tu też zajazd. Z tyłu dostawiono wysokie oficyny wzdłuż boków wąskiego podwórza, które po 1846 r. zamknięto od strony ogrodu Krasińskich trzecim skrzydłem. Ukształtowaną w ten sposób formę zabudowy parcela zachowała do 1 sierpnia 1944, gdy ciężkie walki o pobliską kwaterę Wehrmahtu obróciły ją w ruinę. W latach 1946/48 rozebrano ocalałe fragmenty, a w 1951-53 powstał projekt odbudowy budynku w formach klasycystycznych (arch. A. Boyé-Guerquin; wystrój elewacji 1961-63, proj. Z. Kropisz, PKZ). Zrezygnowano w nim z mansardowego dachu i z zabudowy w głębi parceli.

 

Parcela Plac Krasińskich 1A pierwotnie zamykała północny wylot ul. Miodowej, sytuując się w rzędzie działek prostopadłych do ul. Długiej. W XVII w. należała do rodziny Gizów (być może w tym miejscu stanął znany zajazd Wiedeń), następnie do Jana Dobrogosta Krasińskiego, który wznosząc obok swą rezydencję pozostawił w tym miejscu majdan gospodarczy. W 1765 posesja Krasińskich została nabyta na potrzeby Komisji Skarbu Koronnego, a ok. 1785 lub 1786  stanął tu murowany klasycystyczny budynek urzędu Ceł Koronnych (proj. zapewne Stanisław Zawadzki). Otrzymał  on formę dwóch identycznych piętrowych segmentów ustawionych pod kątem rozwartym i powiązanych łącznikiem-bramą, jednym skrzydłem wzdłuż ul. Długiej, a drugim – zachodnim –  wzdłuż granicy z posesją Marii Radziwiłłowej, gdzie ulokowano salę magazynu celnego. Postępująca w XIX w. zabudowa przesłoniła następnie całkowicie gmach od strony placu Krasińskich (tzw. pałac Badeniego). Po 1834 r. budynki zostały przeznaczone na urząd kontroli skarbowej, Trybunał Handlowy oraz archiwa państwowe, którym służyły nieprzerwanie do sierpnia 1944 roku. Zrujnowane w 1944 r. zabudowania rozebrano w 1957-58 r. Skrzydło zachodnie, przewidziane na pomieszczenie biblioteki Instytutu, zostało zrekonstruowane w latach 1959-1965 (proj. Z. Krawczyński), uzyskując dwukrotnie pogłębiony rzut. Dawna dwukondygnacyjna sala magazynu celnego jest wykorzystywana na magazyn książek.