dr hab.
Ewa Partyga, prof. IS PAN
Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego (teatrologia) oraz Universitetet i Bergen (cand. phil. – literatura porównawcza, historia sztuki, pedagogika). Doktorat uzyskała na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, habilitację w zakresie nauk o sztuce – w Instytucie Sztuki PAN. W Zakładzie Historii i Teorii Teatru pracuje od 2006 roku, do 2019 – w Pracowni Komparatystyki (jako redaktorka naukowa serii „Studia Komparatystyczne IS PAN”), w latach 2020–2023 jako redaktorka naczelna „Pamiętnika Teatralnego”. Jest wiceprzewodniczącą Rady Naukowej IS PAN, członkinią prezydium Komitetu Nauk o Sztuce PAN, prezeską Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych. Wykłada w Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie (w poprzednich latach prowadziła wykłady na Uniwersytecie Jagiellońskim, UKSW i Uniwersytecie SWPS; współtworzyła Szkołę Doktorską Anthropos IPAN i była przewodniczącą Rady Szkoły w latach 2019–2023). Zajmuje się kulturową historią dramatu i teatru (zwłaszcza XIX–XXI w.) w perspektywie współczesnej komparatystyki, ze szczególnym uwzględnieniem dramatu i teatru skandynawskiego.
Najważniejsze publikacje
KSIĄŻKI
Ewa Partyga, Wiek XIX: Przedstawienia, Warszawa 2016 (wersja cyfrowa: https://encyklopediateatru.pl/ksiazka/789/wiek-xix-przedstawienia)
Ewa Partyga, Ibsenowskie konstelacje: Ćwiczenia w patrzeniu i czytaniu, Warszawa 2016 (nagroda polskiej sekcji International Theatre Institute 2018)
Ewa Partyga, Chór dramatyczny w poszukiwaniu tożsamości teatralnej, Kraków 2004
ARTYKUŁY
Ewa Partyga, Polski Fosse teatralny, „Didaskalia. Gazeta Teatralna”, 2023, nr 178, https://doi.org/10.34762/y84c-ea39
Ewa Partyga, Muzyka sceniczna Edvarda Griega do "Peera Gynta" w perspektywie historycznoteatralnej, „Muzyka”, 2023, nr 4, s. 53-74, https://doi.org/10.36744/m.2444
Ewa Partyga, Od pieśni Anitry do taranteli. Rekontekstualizacja jako metoda twórcza, „Konteksty. Polska Sztuka Ludowa”, 2023, nr 1/2, s. 432-440, https://doi.org/10.36744/k.1672
Ewa Partyga, „Ibsen! Oh, let us not invoke this name in vain!” Brzozowski’s Ibsen Not-quite-read, w: Stanislaw Brzozowski and the Migration of Idea: Transnational Perspectives on the Intellectual Field in Twentieth-Century Poland and Beyond, ed. Jens Herlth, Edward M. Swiderski, Bielefeld 2019, p. 39-56, https://doi.org/10.14361/9783839446416-003
Ewa Partyga, A Second Polish Nora: Gabriela Zapolska in Search of Her Own Ibsen, „Ibsen Studies”, 2018, no. 1, p. 61-109, https://doi.org/10.1080/15021866.2018.1475280
Ewa Partyga, Barba i Bjørneboe. Listy pełne marzeń, „Pamiętnik Teatralny”, 2017, z. 1/2, s. 5-10, https://doi.org/10.36744/pt.1193
Ewa Partyga, Między estetyką a polityką: Ibsen w operze yue, „Konteksty”, 2018, nr 4, s. 369-379
Ewa Partyga, Interkulturowy Shakespeare japońskich reżyserów Yukio Ninagawy i Tadashiego Suzukiego, „Pamiętnik Teatralny”, 2014, z. 3, s. 124-145
Ewa Partyga, Biografia w dramacie: Rekonesans, w: Dramat w tekście: Tekst w dramacie, red. Artur Grabowski, Jacek Kopciński, Warszawa 2014, s. 271-284
Ewa Partyga, Literackość jako pułapka: O wybranych inscenizacjach „Białego małżeństwa”, „Pamiętnik Teatralny”, 2013, z. 3/4, s. 181-210
Ewa Partyga, O wyższości troski nad prawdą: Dramat w świetle filozofii biografii Adriany Cavarero, w: Nowe historie: Nowe biografie, red. Agata Adamiecka-Sitek, Dorota Buchwald, Warszawa 2012, s. 40-46
Ewa Partyga, Narrative Identity and a Question of Character in Ibsen's Rosmersholm, w: Ibsen and the Modern Self, ed. Kwok-Kan Tam, Terry Siu-han Yip, Frode Helland, Hong Kong 2010, p. 61-78
Ewa Partyga, Storytelling in Poetic Drama of W.B. Yeats, w: Worlds in Words, ed. Małgorzata Sugiera, Mateusz Borowski, Cambridge 2010, p. 30-44
Ewa Partyga, Tożsamość dziś: narracyjna? dialogowa? performatywna?, „Przestrzenie Teorii”, 2008, nr 10, s. 63-73, http://hdl.handle.net/10593/9525
Projekty
„Znak przeciw znakowi”: Monografia późnej twórczości dramatycznej Henrika Ibsena (kierowniczka projektu NCN Opus 6 realizowanego w latach 2014-2017)
Teatr publiczny: Przedstawienia (wykonawczyni projektu realizowanego w latach 2012-2016 w Instytucie Teatralnym w Warszawie)