Skip to main content

Zakład Badań Podstawowych Historii Sztuki

Zakład Badań Podstawowych Historii Sztuki tworzą pracownie zajmujące się tworzeniem kompendiów leksykograficznych i katalogowych o fundamentalnym znaczeniu dla badań z zakresu historii sztuki oraz wielu dziedzin pokrewnych. Pracownie stanowią też ogólnodostępne informatoria naukowe. W ramach Zakładu zbierana jest dokumentacja architektury XX-XXI w., prowadzone są prace nad architekturą drewnianą dawnej Rzeczypospolitej oraz historią polskiego ludwisarstwa, a także badania indywidualne, obejmujące historię sztuki polskiej i obcej.
Zakładem kieruje dr Marcin Zgliński.

Pracownia Katalogu Zabytków Sztuki w Polsce

Pracownia skupia wyspecjalizowany zespół historyków sztuki (w siedzibie warszawskiej oraz w pracowni w Krakowie), powołany do przygotowania jednej z  głównych serii wydawniczych Instytutu Sztuki PAN, publikowanej nieprzerwanie od 1951 r. Koncepcja wydawnictwa, stopień szczegółowości prezentowanego materiału i bogactwo ilustracji stanowią unikat w skali Europy. Obejmując architekturę, malarstwo, rzeźbę, szeroko pojęte rzemiosło artystyczne, sztukę sakralną i świecką, także zabytki o charakterze wernakularnym, każdy tom stanowi kompletną panoramę najszerzej pojętej kultury artystycznej poszczególnych regionów i jest podstawą do badań problemowych i syntetycznych, tak z zakresu historii sztuki, jak i wielu nauk pokrewnych. Tomy KZSP są regularnie wykorzystywane przez badaczy, pracowników służb konserwatorskich i muzealników, stanowią też jedno z podstawowych narzędzi dydaktycznych w nauczaniu historii sztuki. 

Aktualny spis wydanych katalogów

Udostępnione online opublikowane tomy KZSP (w ramach projektu "Cyfrowa Infrastruktura Badawcza dla Humanistyki i Nauk o Sztuce DARIAH-PL")


Zespół pracowni warszawskiej: dr Katarzyna Kolendo-Korczak, dr Jan Nowicki, dr Anna Oleńska, prof. dr hab. Zbigniew Michalczyk, dr Marcin Zgliński (redaktor naczelny)

Zespół pracowni krakowskiej: dr Paweł Dettloff, dr Dagny Nestorow, dr Rafał Nestorow

 

pd dr Paweł Dettloff
kkk dr Katarzyna Kolendo-Korczak
ZM prof. dr hab. Zbigniew Michalczyk
dn dr Dagny Nestorow
rw dr Rafał Nestorow
JMN dr Jan Maciej Nowicki
AO dr Anna Oleńska
mz dr Marcin Zgliński
 
Dokumentacja  Architektury Drewnianej

Pracownia Architektury Drewnianej została powołana przez prof. Michała Walickiego w 1962 r. jako Dokumentacja Drewnianej Architektury Sakralnej w Polsce. Od początku do 2002 r. kierował nią prof. Ryszard Brykowski, w 1982 r. do zespołu dołączyła Grażyna Ruszczyk. Dokumentacją były objęte zarówno zabytki zachowane, jak i niezachowane. Początkowo, z  uwagi na zagrożenie drewnianych obiektów, prace koncentrowały się wokół najstarszych kościołów i cerkwi, zbudowanych do połowy XVI wieku. W kolejnych latach prace badawcze dotyczyły również obiektów powstałych do XX wieku włącznie, wraz z zabytkami architektury świeckiej, w tym drewnianej zabudowy uzdrowiskowej.

Głównym wydawnictwem Pracowni jest Inwentarz drewnianej architektury kościelnej w Polsce. Dotychczas ukazały się następujące tomy: 
- Zeszyt 1 a. Kościoły w Małopolsce XV wieku (Mogiła Olbierzowice, Zborówek), opracował Ryszard Brykowski, Wrocław, Warszawa, Kraków 1983; 
- Zesztyt 7. Kościoły na Mazowszu XVI wieku (Białynin, Bukówno, Długa Kościelna, Janisławice), opracowała Wanda Chmielak Załęska, Wrocław, Warszawa, Kraków 1985; 
- Zeszyt 4 a. Kościoły w Wielkopolsce XVI wieku (Blizanów, Domachowo, Graboszewo, Kłodawa, Koźmin, Nowa Wieś Królewska, Ołobok, Rzgów, Wierzenica) opracował Mateusz Pawlaczyk, Wrocław, Warszawa, Kraków 1985;
- Zeszyt 4 b. Kościoły w Wielkopolsce XVI wieku (Dzietrzniki Gaszyn, Grębień, Jaworzno, Kadłub, Łaszew, Łyskornia, Ochędzyn, Popowice, Wierzbie, Wiktorów), opracowali Ryszard Brykowski, Grażyna Ruszczyk, Warszawa 1993; 
- Grażyna Ruszczyk, Zeszyt 2 a, Kościoły na Śląsku z XV i początku XVI w. (Bojszów, Gliwice, Księży Las, Łaziska, Łącza, Poniszowice), Warszawa 2012, Instytut Sztuki PAN, 258 s. (badania dendrochronologiczne Aleksander Konieczny).
W 2024 rozpoczęły się prace nad kolejnym tomem Inwentarza, poświęconym szesnastowiecznym drewnianym kościołom pogranicza śląsko-małopolskiego.

Pracownia Słownika Artystów Polskich

Pracownia skupia wyspecjalizowany zespół historyków sztuki, powołany do przygotowania Słownika artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.). Malarze, rzeźbiarze, graficy. To unikalna publikacja. Wyróżnia się szerokim zakresem uwzględnionych osób, dokładnością biogramów konstruowanych według bardzo pojemnego schematu, autorską charakterystyką twórczości i wyczerpującą bibliografią łącznie z archiwaliami. Prezentuje działalność wszystkich polskich artystów  (w tym wybitniejszych amatorów) tworzących w kraju i za granicą, a także przedstawicieli innych nacji działających na ziemiach historycznie polskich. Opublikowano 11 tomów, ostatni w 2023 roku, dostępny także online. 
Przygotowania do edycji Słownika Artystów Polskich zainicjowano wkrótce po II wojnie. W 1952 roku przekazano Państwowemu Instytutowi Sztuki notatki z licznych publikacji i archiwów, które – metodycznie  uzupełniane  – stanowią podstawę naszej pracy. Wypisy zgromadzone w pracowni Słownika wraz z kartoteką dzieł przechowywanych w krajowych zbiorach publicznych, tworzą uporządkowaną według nazwisk artystów dokumentację historii sztuki polskiej. Udostępniana jest ona badaczom różnych specjalności i wszystkim zainteresowanym. 

Zespół: dr hab. Aleksandra Bernatowicz, prof. IS PAN (kierowniczka Pracowni), dr Katarzyna Kesling, dr Urszula Makowska, dr Jolanta Polanowska, mgr Jolanta Różalska

Informatorium czynne: wtorek-czwartek godz. 10-15, po uprzednim uzgodnieniu telefonicznym

 

ab dr hab. Aleksandra Bernatowicz, prof. IS PAN
KK dr Katarzyna Anna Kesling
um dr Urszula Makowska
JP dr Jolanta Elżbieta Polanowska
jr mgr Jolanta Różalska
 
Pracownia Dokumentacji Sztuk Wizualnych XX-XXI wieku

Pracownia archiwizuje i udostępnia materiały dotyczące działających w Polsce po 1945 r artystek i artystów oraz organizowanych w tym okresie wystaw polskich za granicą. Zbiór obejmuje ponad 35 tysięcy teczek indywidualnych twórców, a także galerii, grup artystycznych oraz najważniejszych wystaw i wydarzeń w świecie sztuki. Podstawę dokumentacji stanowią wycinki prasowe, gromadzone systematycznie od 1945 r., a także katalogi, zaproszenia, ankiety (m.in. Kwestionariusz dla plastyków polskich rejestrujących się w 1945 w Wydziale Kultury i Sztuki Zarządu Miejskiego w Warszawie), zdjęcia i rękopisy.

W Pracowni powstają tomy serii Polskie życie artystyczne w latach 1944-1960.

Zespół: dr Karolina Łabowicz-Dymanus (kierowniczka Pracowni), mgr Anna Marcinowska, dr  hab. Anna Wierzbicka, prof. IS PAN, dr Anna Wiszniewska

Zbiory udostępniane są na miejscu, we wtorki, środy i czwartki, w godzinach 10-14:30. Konieczne jest wcześniejsze umówienie: sztuka.wizualna@ispan.pl

 

mj mgr Magdalena Jackowska
kld dr Karolina Łabowicz-Dymanus
am mgr Anna Marcinowska
aw dr hab. Anna Katarzyna Wierzbicka, prof. IS PAN
AW dr Anna Wiszniewska
 
Pracownia Dokumentacji Architektury XX i XXI wieku

Pracownia Dokumentacji Architektury XX i XXI wieku powstała w 2022 roku. Gromadzi materiały dotyczące współczesnych architektek i architektów oraz współtworzy sieć z innymi pracowniami Instytutu Sztuki w celu stworzenia spójnego archiwum poświęconego zagadnieniom architektury i opracowywania rozproszonych dotychczas materiałów. Współpracuje z Pracownią Fotografii i Rysunków Pomiarowych oraz Zbiorami Specjalnymi. 
W zbiorach pracowni znajduje się maszynopis niepublikowanego "Leksykonu architektów i budowniczych Polaków oraz cudzoziemców w Polsce działających" Andrzeja Leonarda Nitscha (1988), zbiór nekrologów oraz notatki i wycinki prasowe ze zbiorów prof. Andrzeja K. Olszewskiego. Trwają prace nad digitalizacją archiwum członków grupy Praesens przechowywanego w zbiorach prywatnych, które po zakończeniu prac będzie opublikowane w otwartym dostępie. 

Zespół pracowni: dr Katarzyna Uchowicz i prof. dr hab. Małgorzata Omilanowska-Kiljańczyk

 

mok prof. dr hab. Małgorzata Omilanowska-Kiljańczyk
katarzyna dr Katarzyna Uchowicz
 
Pracownia Kampanologiczna 

Pracownia Kampanologiczną została powołana w 2021 r. Idea jej powstania wywodzi się z postulatów międzynarodowego środowiska kampanologów, sformułowanych w Memorandum Anno Domini 2017. Jednym z nich było inicjowanie i prowadzenie kompleksowych badań dzwonów na terenie obecnej i dawnej Rzeczpospolitej. 
Główne zadania Pracowni to stworzenie Corpus Campanarum Poloniae - centralnej bazy dzwonów polskich zachowanych i znanych z materiałów archiwalnych oraz przygotowywanie serii wydawniczej Materiały do dziejów ludwisarstwa w Polsce, a także przygotowanie do wydania Słownika ludwisarzy działających na terytorium ziem dawnej  i obecnej Rzeczpospolitej
W Pracowni realizowany jest grant „Straty dzwonów z czasów I Wojny Światowej na ziemiach zaboru Austro-Węgierskiego 1915-1921”, NPRH, 2023-2026.

Pracownię prowadzi mgr Piotr Jamski

 

PJ mgr Piotr Jacek Jamski