Na tom trzynasty serii Das Gemeinsame Kulturerbe / Wspólne Dziedzictwo złożyły się materiały 25. Konferencji Grupy Roboczej Polskich i Niemieckich Historyków Sztuki i Konserwatorów zabytków w Łodzi (11-14.10.2017). Przygotowując program konferencji wybrano kilka tematów z szerokiego spektrum zagadnień dotyczących przeszłości i teraźniejszości dziedzictwa kulturowego epoki przemysłowej. Odzwierciedlały one dwa podstawowe sposoby podejścia do zaproponowanej tematyki, a mianowicie z jednej strony badania historyczne, z drugiej konkretne działania dotyczące spuścizny:
- architektura miast przemysłowych, jej cechy stylistyczne i funkcjonalne
- dziedzictwo artystyczne miast przemysłowych w dzisiejszej perspektywie badawczej, nowe interpretacje
- przemysł i technologia, między afirmacją a odrzuceniem
- wzornictwo przemysłowe z uwzględnieniem innowacji technologicznych
- dziedzictwo postindustrialne jako źródło współczesnych inspiracji
- rewitalizacja obszarów postindustrialnych i terenów zdegradowanych
- znaczenie architektury i urbanistyki epoki przemysłowej w kontekście dzisiejszego rozwoju miast
- adaptacje obiektów i zespołów postindustrialnych na cele instytucji kultury i funkcje mieszkalne
- konserwacja i adaptacja zabytkowych wnętrz
Autorzy poświęcili uwagę głównie tematom związanym z terenem Niemiec i Polski, ale znalazło się także miejsce na prezentację problemów dotyczących Argentyny, Estonii, Włoch i Szwajcarii.
Grupa Robocza Niemieckich i Polskich Historyków Sztuki i Konserwatorów zadecydowała, że doskonałym miejscem obrad dla konferencji poświęconej temu tematowi będzie Łódź – miasto, które w XIX wieku gwałtownie rozwinęło się w wiodący ośrodek przemysłowy, a jednocześnie stało się interesującym przypadkiem współistnienia różnych grup narodowościowych i wyznaniowych. Konferencję zorganizowało łódzkie Centralne Muzeum Włókiennictwa wraz z Katedrą (obecnie Instytutem) Historii Sztuki Uniwersytetu Łódzkiego, przy udziale miejscowego oddziału Stowarzyszenia Historyków Sztuki. Europejski Uniwersytet Viadrina we Frankfurcie nad Odrą uzyskał od komisarza rządu federalnego Niemiec ds. kultury i mediów odpowiednie fundusze, które wsparły organizację spotkania. Druk niniejszego tomu pokonferencyjnego był możliwy dzięki subwencji Federalnego Instytutu Kultury i Historii Niemców w Europie Wschodniej (Bundesinstitut für Kultur und Geschichte der Deutschen im östlichen Europa) w Oldenburgu, a przede wszystkim dzięki "Hermann Reemtsma Stiftung" z Hamburga. Redakcję tekstów koordynowała Katedra Zabytkoznawstwa Uniwersytetu Europejskiego Viadrina. Nad finalnym drukiem w wydawnictwie Instytutu Sztuki PAN w Warszawie czuwały wspomniane wyżej zakłady naukowe z Uniwersytetu Łódzkiego i Uniwersytetu Viadrina.