Praca Jacka P. Jackowskiego to historyczne kompendium wiedzy o zachowanych nagraniach i dokumentacji z przełomu XIX i XX wieku poświęconych polskim tradycjom muzycznym. Autor omawia szczegółowo początki dokumentacji fonograficznej folkloru na świecie i w Polsce, a także późniejszy rozwój etnofonografii związany z działalnością indywidualnych badaczy, jak również z powstającymi w ramach poszczególnych instytucji kolekcjami nagrań fonograficznych. Publikacja zawiera szczegółowe charakterystyki największych krajowych zbiorów sprzed 1939 roku (Centralne Archiwum Fonograficzne, Regionalne Archiwum Fonograficzne). Do książki dołączona jest płyta Cd z nagraniami archiwalnymi z poszczególnych okresów rozwoju polskiej etnofonografii, wśród których znajduje się również najstarsze nagranie folkloru polskiego z 1904 r.