Antologia Emancypantki i modernistki. Teksty kobiet o sztuce 1879–1914 to druga część projektu poświęconego pisarstwu kobiet o sztuce. Od pierwszego tomu – Pionierki. Krytyka artystyczna kobiet 1839–1879 – ten różni się przede wszystkim objętością oraz różnorodnością podejmowanych tematów. Tylko w pewnej części teksty te można nazwać krytyką artystyczną sensu stricto, inne są relacjami i sprawozdaniami, których autorki nie uchylały się wszakże od wyrażenia własnych opinii, jeszcze inne wypowiedzi informują o artystach i artystkach bez wydawania ocen, część ma charakter rozważań teoretycznych lub eseju literackiego. We wskazanym okresie pisarstwo kobiet o sztuce wyraźnie się sprofesjonalizowało. Przybywało autorek dobrze wykształconych i znających się na sztuce. Ukazywało się też coraz więcej pism, w których mogły się wypowiadać. Teksty zaprezentowane w tym tomie pokazują wielość zainteresowań autorek. Jak każdy wybór, także i ta antologia jest naznaczona wieloma ograniczeniami, ale zapewne przyczyni się do podejmowania dalszych badań nad dokonaniami kobiet piszących o sztuce.