Część druga zeszytu drugiego IV tomu Serii Nowej Katalogu Zabytków Sztuki w Polsce, obejmującego dawne województwo wrocławskie i obecne województwo dolnośląskie, zatytułowana jest "Łozina i okolice", gdyż jej przedmiotem są miejscowości znajdujące się na terenie dawnej gminy Łozina, istniejącej w latach 1973–77. Po jej likwidacji mniejszą część wchodzących dotąd w jej skład wsi (Boleścin, Głuchów Górny, Piersno i Skarszyn) włączono do gminy Trzebnica, a większą – do gminy Długołęka. Te pierwsze zostały objęte zeszytem siódmym IV tomu Serii Nowej Katalogu, wydanym w 2018 r. i poświęconym miejscowościom obecnego powiatu trzebnickiego, natomiast te drugie nie zostały uwzględnione w inwentaryzacji gminy Długołęka, zawartej w pierwszym zeszycie tego tomu, wydanym jeszcze w 1983 r. i zatytułowanym "Oleśnica, Bierutów i okolice". Ponieważ po reformie administracyjnej kraju, przeprowadzonej w 1999 r., gmina Długołęka weszła w skład powiatu ziemskiego wrocławskiego, niniejsze opracowanie musiało zostać uznane za część drugą zeszytu drugiego, wydanego w 1991 r. pod tytułem "Sobótka, Kąty Wrocławskie i okolice", gdyż to właśnie ten zeszyt obejmuje większą część terytorium tego powiatu.
Do kilkunastu miejscowości dawnej gminy Łozina dołączone zostały cztery miejscowości spoza jej terytorium: Bukowice w powiecie milickim (gmina Krośnice), Grabowno Małe i Grabowno Wielkie w powiecie oleśnickim (gmina Twardogóra) oraz Wilczyce w powiecie wrocławskim (gmina Długołęka). Czwartej z wymienionych miejscowości nie uwzględniono – z niewiadomych względów – w ramach wspomnianego zeszytu pierwszego IV tomu Serii Nowej Katalogu, trzy pierwsze nie zostały omówione w ramach zeszytu trzeciego, wydanego w 1997 r. i zatytułowanego "Milicz, Żmigród, Twardogóra i okolice", ponieważ nie należały wówczas do objętych tamtą inwentaryzacją gmin Krośnice i Twardogóra. Wszystkie te miejscowości są na tyle ważne, że pominięcie ich w pierwszej polskiej kompleksowej inwentaryzacji zabytków Dolnego Śląska należałoby uznać za duże uchybienie. Warto też podkreślić, że dobrze korespondują one z pozostałymi elementami składowymi niniejszego opracowania Dzięki tym uzupełnieniom, inwentaryzacja zabytków z terenu obecnych powiatów Milicz, Oleśnica, Trzebnica i Wrocław będzie mogła zostać uznana za kompletną.
Wszystkie objęte niniejszym opracowaniem miejscowości leżą na terenie dawnego księstwa oleśnickiego, wyodrębnionego w 1313 r. z głogowskiej dzielnicy śląskich Piastów. Omówione zabytki wschodniej części dawnej gminy Łozina, a także Bukowic, Grabowna Małego, Grabowna Wielkiego i Wilczyc, dobrze reprezentują kulturę artystyczną historycznego księstwa, które w epoce nowożytnej – znaczonej takimi zjawiskami i wydarzeniami jak reformacja, wojna trzydziestoletnia i pokój westfalski – pod rządami trzech różnych dynastii, stało się miejscem intensywnego "dialogu wyznań". Torował on drogę gospodarczemu i kulturalnemu rozwojowi regionu położonego między Oleśnicą i Trzebnicą, który na polskim Dolnym Śląsku odgrywa nadal bardzo ważną rolę.
Praca naukowa finansowana w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą "Narodowy Program Rozwoju Humanistyki" w latach 2015-2020.