Monografia katedry pińskiej to kolejny tom monumentalnej serii "Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Kościoły i klasztory rzymskokatolickie", której pomysłodawcą i redaktorem naukowym jest prof. dr hab. Jan K. Ostrowski. Barokowa pofranciszkańska świątynia, spełniająca obecnie funkcję katedry diecezji pińskiej, jest jedynym nieprzerwanie czynnym w Pińsku kościołem rzymsko-katolickim. Pod względem formy architektonicznej i wystroju stanowi budowlę najokazalszą i jednocześnie najcenniejszy w mieście zabytek architektury. Funkcjonuje nieprzerwanie od czasu fundacji na przełomie wieków XIV i XV, co jest prawdziwą rzadkością na ziemiach województwa brzeskolitewskiego (między innymi dlatego pińska bazylika stała się swoistym repozytorium wyposażenia wyratowanego z zamykanych okolicznych kościołów, które zostało tu przeniesione w różnych momentach dziejowych). Przede wszystkim jednak przetrwał tu oryginalny wystrój z lat 20-50. XVIII w. z niespotykaną profuzją rzeźbiarskiej dekoracji o formach barokowych, regencyjnych po rokokowe, z blisko setką figur i bogatą ornamentyką, o zróżnicowanym poziomie artystycznym, świadczącym zarazem o prowincjonalizmie i izolacji artystycznej tego terenu. W monografii wykorzystano wszelkie dostępne materiały archiwalne i ikonograficzne, a także zaproponowano atrybucje elementów rzeźbiarskiego i malarskiego wyposażenia kościoła i dawnego klasztoru franciszkańskiego.